Historie
Groninger paard geschiedenis

bron: Vereniging Het Groninger Paard

 

Groninger paarden werden oorspronkelijk gebruikt voor landbouw en transport. Na de industrialisatie dreigde het ras te verdwijnen als gevolg van rijtypische kruisingen met andere rassen. Het Groninger paard werd ternauwernood van de ondergang gered, dankzij grote inzet van een klein aantal vrijwilligers.  

Het Groninger paard komt voort uit het inlandse, noordelijke paard. Dit paard werd door de eeuwen heen gefokt langs de noordkust van Nederland, Duitsland en Denemarken. Omstreeks 1870 werd het rasgekruist met hengsten uit Oldenburg en Oost-Friesland. Vanaf circa 1880 werd het Groninger paard in stamboekverband gefokt. Het ras kreeg daardoor meer bekendheid in ons hele land. De Groninger paarden werden van oorsprong vooral gebruikt voor landbouw en transport.

Als gevolg van de industrialisatie in jaren '50 en '60 van de vorige eeuw, werd het werk van mens en dier echter steeds meer overgenomen door machines. Tegelijkertijd ontstond er een groeiende vraag naar meer rijtypische paarden voor de dressuur en springsport. Het Groninger paard werd daarom gekruist met Engels Volbloedhengsten en doorgefokt met rijpaardhengsten uit Duitsland en Frankrijk. De Holsteiner fokkerij speelde bijvoorbeeld een belangrijke rol in de geschiedenis van het Groninger paard.

Zo importeerde het Nederlands Warmbloedpaard (NWP) een aantal Holsteiner merries, die met Groninger hengsten werden gekruisd. Van deze merries kreeg Morgenster overigens de meeste bekendheid, als moeder van de preferente Groninger (spring)hengst Sinaeda (v. Cambinus). Door alle rytypische kruisingen in die tijd dreigde het Groninger paard als ras echter te verdwijnen. Eind jaren tachtig waren er bijna geen zuiver Groningse paarden meer in Nederland. 

 

Voortbestaan Groninger paard

Dankzij grote inzet van een klein aantal mensen, kunnen wij nu nog genieten van het veelzijdige Groninger paard. In 1978 wisten zij de laatste Groninger hengst Baldewijn te redden van de slager. Vervolgens zochten ze zoveel mogelijk Groninger merries om in te zetten voor de fokkerij. Om in georganiseerd verband te kunnen fokken, begon een groep van 25 liefhebbers van het Groninger paard op 25 februari 1982 de Vereniging Het Groninger Paard. De vereniging begon met slechts één hengst en circa twintig merries.

Dankzij zorgvuldige fokkerij is ons actuele paardenbestand gegroeid naar zo'n 25 hengsten en 400 merries met een laag inteeltpercentage.

Tekst en foto's met dank aan het Groninger Paard

 

Liefhebber & fokker van

Groninger Paarden

& kleinschalige pensionstal