Over ons

Anne & Anneke Brinkman

In 1975 kwamen Anne en Anneke Brinkman in Ekehaar te wonen. Anne geboren en getogen in Rolde, maar de boerderij werd verder voortgezet in Ekehaar. Anneke is een echt Groninger en kwam met paard Bobby, hond Bonny en haar ouders in Rolde wonen.

Na jaren lang boer te zijn geweest wonen ze nu weer in het ouderlijk huis in Rolde. Maar de hobby die door de jaren heen ontwikkeld is kan zelfs als je met de VUT bent nog prima uitgeoefend worden.

In Ekehaar hadden ze destijds één KWPN fokmerrie en meerdere ponies voor de dochters waar ook zo af en toe eens een veulen uit gefokt werd. Anneke heeft veel tijd in de hobby en sport van haar dochters gestoken.

In 2007 besloten Aaf Frieling, destijds op 90 jarige leeftijd en dochter Anneke dat het eens tijd werd voor weer een echt Groninger paard op de dam. Oma Frieling is er nog steeds en maakt dit allemaal mee. Prachtig om te zien dat ze van de oude foto's van vroeger nog alle namen weet op te noemen van alle Groninger paarden welke de familie destijds op de boerderij in Westerwijtwerd had.

Modelmerrie Odessa van Fam. Dekker uit Veendam is destijds aangekocht. Ze heeft nog voor de kar gelopen, heeft een veulen gekregen en toen besloot Dadette Flokstra haar te gaan rijden. Van het één kwam het ander en uiteindelijk was deze combinatie Z1 startgerechtigd. Een hele prestatie. Tussen de wedstrijden door werd onze nu goedgekeurde dekhengst Macho geboren. Een mooi zwart hengstveulen van Gerlinus! De dames gingen al gauw weer met moeders Odessa op concours en Macho bleef achter in de stal. Van al deze ervaringen en de veulenkeuringen heeft hij enorm geleerd en hebben we nu vandaag de dag nog profijt van. De veulenkeuringen met Macho waren ook de eerste keuringen die wij bezochten/deelnamen van het Gronigner paard. Het viel ons gelijk op hoe harmonieus en gemoedelijk deze dagen verliepen. Verrassend voor ons toen nog nieuwe Groningerpaard leden stond Macho zowel regionaal als nationaal aan kop en kreeg in in Wenum Wiesel ook nog het kampioenslint omgehangen. Zo rol je van het één in het ander, want ja wat doe je met een hengstveulen wat 2x aan kop staat. Toch maar hengst laten? in de opfok? JA, dat was het antwoord en dan zien we wel waar hij staat als hij 3 jaar is. Maar met 3 jaar verraste hij ons weer !

Na de goede zorg in Vredenheim bij dochter Wilma is hij nu verhuisd naar Langedijke om door de andere dochter Aafke gereden te worden en straks op wedstrijden uitgebracht te worden.

Zoals je op de foto ziet is het uiteindelijk de bedoeling dat Macho ook aangespannen wordt. Zowel Anne als de dochters zitten op mencurses en zodra ook Macho er klaar voor is, hij is inmiddels 3 jaar, dan hopen we heerlijk met onze zwarte hengst door de Drentse bossen te karren.

Macho heeft ons enorm verrast en we hopen nog een lange tijd van hem te mogen genieten. Wat een heerlijk paard met een gouden karakter.

Wilma Brinkman

Ik ben de jongste van de vier kinderen van Anne en Anneke Brinkman. Het scheelt niet veel want Aafke is mijn tweelingzus. Het paardenleven is ons met de paplepel ingegoten. Denk dat we eerder op paard zaten als dat we konden lopen. Ik woon in Grolloo waar ook de paarden van mijn ouders staan. Ieder jaar hebben we één of meerdere veulens. Ik heb de eer om de veulens op deze aardbol te verwelkomen en ze voeding en de opvoeding te geven.

Macho is op 11 april 2010 bij mij geboren en in zijn eerste halve levensjaar hebben vooral mijn vriendin - Dadette Flokstra, amazone van Odessa (moeder van Macho) en ik samen veel met Macho opgetrokken. Odessa was na de geboorte binnen een mum van tijd weer in de wedstrijd ring te vinden en Macho bleef dan thuis. Na de veulenkeuringen hebben we Macho in het najaar in de opfok gedaan in Friesland. Daar heb ik hem nog geregeld opgezocht. In het voorjaar is hij weer een tijdje bij mijn ouders in Rolde geweest en in de zomer in Groningen in de opfok. Afgelopen september 2012 hebben we onze knuffelbeer weer opgehaald, maar het knuffelbeergehalte was er qua uiterlijk wel een beetje vanaf, qua innerlijk gelukkig niet. Vanaf die tijd 3 tot 4 keer in de week samen met Marieke Kalk er voor gezorgd dat hij klaar was voor de hengstenkeuring afgelopen februari in Laag - Soeren.

Ik heb veel met Macho meegemaakt en vind het bijzonder hoe braaf hij is en alles zo heerlijk relaxed oppakt. Tijdens het wassen van zijn witte voetjes de aller eerste keer betrapte ik mij erop dat ik gewoon op de hurken onder hem zat te schrobben, ik keek omhoog en dacht, Oh ja, dit is NIET Odessa. Wat een heerlijk paard om mee te werken en op stal te hebben. Inmiddels heeft hij de dekbok leren kennen en ook tijdens deze "leuke" uitjes gedraagd hij zich als een echte gentleman.

Aafke Sinnige - Brinkman

Ik ben Aafke Sinnige (- Brinkman) en ben door mijn ouders besmet met het paardenvirus, samen met mijn tweelingzus Wilma. Het begon voor ons met een Welsh A, en hierna volgden nog vele pony's en paarden. Ik was erg actief in de wedstrijdsport, met dank aan mijn moeder Anneke die hier ontzettend veel tijd in heeft gestoken. Het begon natuurlijk met dressuur rijden, maar later kwam ik erachter dat springen eigenlijk nóg leuker was, en toen ik eenmaal ging crossen (samengestelde wedstrijden) was ik helemaal verkocht. Door de jaren heen heb ik veel dressuurwedstrijden gereden t/m Z2 niveau, springconcoursen gedaan t/m M niveau en samengestelde wedstrijden t/m L niveau. 
 
Nadat ik mijn KWPN merrie in 2012 heb verkocht ben ik moeder geworden van onze zoon Ruben. Hierna kreeg ik de grote eer om Macho  te gaan rijden. Wat had ik weer zin om te rijden en dan ook nog op een stoere pikzwarte dekhengst!! Stiekem heb ik er altijd al van gedroomd om een zwarte hengst te rijden, dus mijn geluk kan niet op. 
 
Macho staat bij mij op de boerderij in Langedijke/Appelscha waar hij ca. 3 tot 4 keer per week gereden wordt. Dressuurwerk, longewerk en heerlijk in het bos want de omgeving leent zich daarvoor geweldig hier. Sindskort is hij beleerd voor het aangespannen werk, en hier gaan we dan ook werk van maken! In de toekomst zijn er nog spring- en cross plannen, maar alles op zijn tijd!

 

Marieke Kalk

Ik mag mij ook voorstellen op de site van “onze” Macho. Mijn naam is Marieke Kalk en de eerste keer dat ik met Macho kennis maakte was toen Wilma mij vroeg of ik hem wilde kortwieken voor de veulenkeuring. Toen was ik al gecharmeerd van hem en het jurycorps van Stamboek het Groninger Paard gelukkig ook, want hij won alles wat er te winnen viel als veulen!

Ik ben, net als Wilma en Aafke, ook besmet met het “Groninger virus” door mijn ouders. Toen mijn vader 10 jaar geleden een Groninger fokmerrie wilde, was ik als echt sportpaarden-fanaat hier eerst nog niet zo happig op… Echter heeft onze merrie Hesta ook mijn hart gestolen en sindsdien probeer ik me in te zetten om dit fantastische ras te promoten!

Ik werk dagelijks met jonge hengsten en zodoende werd ik in oktober 2012 gevraagd door de familie Brinkman of ik Macho klaar wilde maken voor de hengstenkeuring. Samen met Wilma ben ik toen rustig met hem aan de gang gegaan. Zo zagen we hem aan de longe veranderen van een uit de kluiten gewassen twenter naar een prachtige jonge hengst, maar wat ons pas echt opviel was zijn fantastische karakter! Naar de binnenbak om te trainen, een lange reis naar de hengstenkeuring, een nog langere reis naar Utrecht voor alle medische onderzoeken; altijd ging hij weer gemoedelijk en vrolijk met ons mee…

Na de keuring had ik ook de eer om de eerste ritjes op Macho’s rug te mogen maken. Ook dit ging (hoe kon het ook anders) zonder problemen. Inmiddels is hij verhuisd naar Aafke en hebben ze samen keihard getraind en een hele nette proef neergezet op de HK in Dronten afgelopen februari. Omdat Aafke op moment de tweede kleine spruit meedraagt zal ik deze zomer Macho doorrijden en uitbrengen in de dressuur. 

Hesta is 2014 bevallen van het allereerste Macho Polo veulen, een prachtige hengst genaamd Marco welke naar Duitsland verkocht is en in het span loopt (2 / 4 span) met oa. Landfurst. 

In 2016 is Hesta nogmaals bevallen van Macho Polo en dit keer een merrie dus opvolger van Hesta. 

 

Liefhebber & fokker van

Groninger Paarden

& kleinschalige pensionstal